Όποιος θέλει να γιορτάσει τα Χριστούγεννα με τον πιο ιταλικό
τρόπο δεν έχει παρά να δοκιμάσει μια λεπτή φέτα πανετόνε (panettone) που θα την
συνοδεύσει με ένα ποτήρι σαμπάνια. Κάτι ανάμεσα σε ψωμί, τσουρέκι και κέικ, επιβλητικό,
πανύψηλο, φουσκωτό, αφράτο και γεμάτο φρουτένιες γεύσεις, το πανετόνε είναι το
πιο διάσημο ιταλικό χριστουγεννιάτικο γλυκό, νοστιμότατο και κοπιαστικότατο στην
παρασκευή του.
Η ιστορία του μας πηγαίνει πίσω στο Μιλάνο του 1400. Τότε
ζούσε εκεί ένας ευγενής εκπαιδευτής γερακιών στην αυλή του Δούκα, που λεγόταν
Ughetto και ο οποίος ερωτεύτηκε παράφορα την Adalgisa, την κόρη του αρτοποιού
της πόλης. Ο Ughetto, για να σώσει τον πατέρα της αγαπημένης του από τη
χρεωκοπία, προσφέρθηκε να δουλέψει στο αρτοποιείο χωρίς αμοιβή και χωρίς να αποκαλύψει
την ταυτότητά του. Αυτός συνέλαβε την ιδέα να προσθέσει στα ψωμιά βούτυρο,
ζάχαρη και αυγά. Όμως, αυτά τα υλικά ήταν πολύ ακριβά εκείνη την εποχή ακόμα
και για έναν ευγενή, και ο Ughetto, για να τα προμηθευτεί, αναγκάστηκε να
πουλήσει ορισμένα από τα αγριοπούλια του. Ωστόσο, το αποτέλεσμα τον δικαίωσε.
Το ψωμί που έφτιαξε, στο οποίο προσέθεσε σταφίδες και ζαχαρωμένα εσπεριδοειδή, έγινε
ανάρπαστο, έσωσε τον φούρνο και τον βοήθησε να κερδίσει το χέρι της Adalgisa. Ο
μύθος λέει ότι στον γάμο του παραβρέθηκε και ο Leonardo da Vinci. Το ψωμί ονομάστηκε έκτοτε pan de ton, δηλαδή ψωμί πολυτελείας. Δεδομένου,
πάντως, ότι το όνομα του ερωτευμένου ευγενή σχετίζεται με τη λέξη «ughett», που
σημαίνει σταφίδα στη διάλεκτο του Μιλάνου, η ιστορία μοιάζει περισσότερο πιστευτή.
Μια άλλη, λιγότερο ρομαντική εκδοχή λέει ότι δημιουργός του υπέροχου αυτού ψωμιού ήταν ο
Toni, ο νεαρός βοηθός του chef
που
δούλευε στον Οίκο των Sforza. Όταν
ο σπουδαίος chef έκαψε
κατά λάθος το κέικ που ετοίμαζε για επιδόρπιο σε κάποια γιορτή, ο ταπεινός
βοηθός του, με όσα υλικά είχε διαθέσιμα, ετοίμασε ένα ψωμί που πήρε το όνομά
του: il pan de Toni (το ψωμί του Toni).
Το πανετόνε πήρε, όμως, έγινε ευρύτατο γνωστό μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χάρη
σε έναν νεαρό Μιλανέζο αρτοποιό, τον Angelo Motta, ο οποίος μάλιστα έδωσε το
όνομά του σε μία από τις γνωστές ιταλικές μάρκες πανετόνε. Ο Motta είναι αυτός που
έδωσε στο διάσημο ψωμί το ψηλό, θολωτό, σαν τρούλο σχήμα του, αφήνοντας τη ζύμη
να ανέβει τρεις φορές πριν από το ψήσιμο, πράγμα που το κάνει τόσο ξεχωριστά
αέρινο.
Οι Ιταλοί λάτρεψαν το γλυκό αυτό ψωμί. Το τρώνε οι ίδιοι
μανιωδώς. Το εξάγουν σε διάφορες χώρες, κομψά τυλιγμένο σε κόκκινο και πράσινο
χαρτί με χρυσές κορδέλες. Το πήραν μαζί τους, ως κομμάτι της παράδοσής τους, όσοι
από αυτούς μετανάστευσαν σε άλλες χώρες, κυρίως στην Αμερική.
Πηγές για τις εικόνες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου