Η Αντιγόνη στους αιώνες

Η Αντιγόνη του Σοφοκλή είναι ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του παγκόσμιου δραματολογίου. Έγινε αντικείμενο σχολιασμού από διάφορους στοχαστές, ανάμεσα στους οποίους ο Percy Shelley, o Soren Kierkegaard, o Hugo von Hofmannsthal. O Gerog Wilhelm Friedrich Hegel το έθεσε στο κέντρο της αισθητικής του θεωρίας. Μουσικοί, όπως ο Felix Mendelssohn και ο Karl Orff, εμπνεύστηκαν απ’ αυτό. Στο θέατρο ανέβηκε από μεγάλους σκηνοθέτες, όπως ο Konstantin Stanislavsky και ο Max Reinhardt. Διασκευάστηκε από διάσημους θεατρικούς συγγραφείς, όπως ο Bertolt Brecht, ή αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία νέων έργων, όπως η Αντιγόνη του Jean Anouilh. Εκείνο που είλκυσε κυρίως την προσοχή και το ενδιαφέρον του κοινού και των δημιουργών υπήρξε η αντίθεση και η διαμάχη ανάμεσα στην ανίσχυρη Αντιγόνη και στον παντοδύναμο Κρέοντα.

Jean-Joseph Benjamin-Constant

Antigone au chevet du Polynice (1868)

Τουλούζη, Musée des Augustins

Παρόλο που οι αναφορές και οι μιμήσεις στο έργο ενδιαφέρονται περισσότερο να αναδείξουν ιδιοσυγκρασίες και λιγότερο μια διαυγή ηθική, είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι η διαμάχη μεταξύ των δύο βασικών προσώπων, του Κρέοντα και της Αντιγόνης, ερμηνεύτηκε κατά περίπτωση ως αντίθεση:

- Οικογενειακού-κρατικού δικαίου (Hegel),

- Ανθρώπινου-θεϊκού δικαίου,

- Οικογενειακής-δημόσιας θρησκείας (Jean-Pierre Vernant),

- Φυσικού-θετού δικαίου,

- Ατόμου-κρατικής εξουσίας (Albin Lesky).

Πηγή για την εικόνα:

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Benjamin-Constant_Antigone_au_chevet_de_Polynice_(2007_6_1).jpg