Τρίτη 21 Ιουνίου 2022

Ονόματα αρχαιοελληνικά και ένας μύθος

 

Μικρό κοριτσάκι, πανέμορφο, ήταν η Περσεφόνη, κόρη της υκόμου Δήμητρας, τέταρτης συζύγου του πατέρα θεών και ανθρώπων, του καταιβάτη Δία. Ο θεός του Άδη, ο χθόνιος Πλούτων, την είδε και την ερωτεύθηκε. Όμως, τι ελπίδες είχε να δεχτεί η Κόρη να τον ακολουθήσει στο σκοτεινό βασίλειό του; Κι έτσι, συνωμότησε με τον Δία. Την ώρα που η Περσεφόνη αμέριμνη έπαιζε στο Νύσιον Πεδίον, στον μαλακόν λειμνα, και, μαζί με τις φίλες της, μάζευε ρόδα, κρόκους και μενεξέδες, είδε μπροστά της να βλασταίνει ένας νάρκισσος με εκατό βλαστάρια και ευωδιά μεθυστική -δόλωμα φτιαγμένο από τη Γη με την υπόδειξη του Δία. Έτρεξε η  Περσεφόνη να αδράξει το υπέροχο άνθος και, τότε, ο Άδης με το άρμα του, ζεμένο με τα αθάνατα άλογά του, την άρπαξε και βιαστικά την έφερε στο βασίλειό του.

Τοιχογραφία από τον μικρό βασιλικό τάφο της Βεργίνας
(340 π.Χ.)

Τοιχογραφία από την Αμφίπολη, τάφος Καστά
(4ος αιώνας π.Χ. )
Frederic Leighton (1891)
Λιντς, Leeds Art Gallery

Έψαχνε η μάνα της, έλιωνε από τον καημό, και σπόρος δεν φύτρωνε στη γη. Πεινούσαν οι άνθρωποι. Ο Δίας δέχτηκε συμβιβασμό: η Περσεφόνη θα μοίραζε τον χρόνο της ανάμεσα στη γη και στον κάτω κόσμο, ανάμεσα στον σύζυγο και στην πότνια μητέρα της. Ο μύθος του μαρασμού και της αναγέννησης της φύσης έχει γεννηθεί. Μαζί και τα Ελευσίνια Μυστήρια.

Gian Lorenzo Bernini (1621-1622)
Ρώμη, Galleria Borghese

Λεπτομέρεια από το γλυπτό του Bernini

Οι φίλες της Περσεφόνης, κόρες του βαθύκολπου Ωκεανού, έμειναν μόνες. Ο ομηρικός ύμνος στη Δήμητρα, εκεί όπου η περικαλλής Περσεφόνη αφηγείται στην απαρηγόρητη μητέρα της τον δόλο του Κρονίδη πατέρα της, διασώζει τα ονόματα των φιλενάδων της: γλυκά, μελωδικά. Λευκίππη, Φαινώ, Ηλέκτρα, Ιάνθη, Μελίτη, Ιάχη, Ρόδεια, Καλλιρόη, Μηλόβασις, Τύχη, Ωκυρόη (η καλικπις), Χρυσηίς, Ιειάνειρα, Ακάστη, Άδμητη, Ροδόπη, Πλουτώ, Καλυψώ (η μερόεσσα), Στυξ, Ουρανία, Γαλαξαύρα (η ρατεινή). Επίσης, η Παλλάς (η γρεμάχη) και η Άρτεμις (η οχέρα). Κάποιες από αυτές διακρίνονται και στον πίνακα του Peter Paul Rubens (1636-1637), που βρίσκεται στη Μαδρίτη, στο Museo del Prado.


Πηγές για τις εικόνες:

https://en.wikipedia.org/wiki/File:Hades_abducting_Persephone.jpg

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:The_Abduction_of_Persephone_by_Pluto,_Amphipolis.jpg

https://en.wikipedia.org/wiki/File:Frederic_Leighton_-_The_Return_of_Persephone_(1891).jpg

https://en.wikipedia.org/wiki/File:Rape_of_Prosepina_September_2015-3a.jpg

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rape_of_Prosepina_September_2015-2b.jpg

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Peter_Paul_Rubens_-_The_Rape_of_Proserpina,_1636-1638.jpg


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου