Στα τέλη της Αναγέννησης, και πιο συγκεκριμένα το 1621, κυκλοφορεί
μια περιβόητη, ογκωδέστατη (900 σελίδες στην πρώτη έκδοση) πραγματεία με τον
περιγραφικότατο και εντελώς αντιεμπορικό τίτλο (κρατήστε την ανάσα σας!) The Anatomy of Melancholy, What it is: with all the Kinds, Causes,
Symptomes, Prognostickes, and Several Cures of it. In Three Maine Partitions
with their several Sections, Members, and Subsections. Philosophically,
Medicinally, Historically, Opened and Cut Up (Η ανατομία της μελαγχολίας, τι
είναι: με όλα τα είδη, αίτια, συμπτώματα, προγνώσεις, και αρκετές θεραπείες
της. Τρεις κύριες διαμερίσεις με αρκετές ενότητες, τμήματα, και υποενότητες,
φιλοσοφικά, ιατρικά, ιστορικά, ανοιγμένα και τετμημένα).
Συγγραφέας της είναι ο Robert Burton, σπουδαίος λόγιος του
Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και εκκλησιαστικός αξιωματούχος. Πρόκειται, όπως το
λέει και ο τίτλος, για ιατρική πραγματεία. Στην ουσία, όμως, πρόκειται για
εγκυκλοπαίδεια, ιδιότυπο λογοτεχνικό έργο, φιλοσοφικό δοκίμιο, όλα αυτά μαζί.
Εκτός από το βασικό του θέμα, που είναι η μελαγχολία (θρησκευτική, ερωτική
κ.λπ.), αντιμετωπίζει και θέματα όπως: η χώνεψη, οι καλικάντζαροι, η γεωγραφία
της Αμερικής κ.ά.. Ψυχολογία, φυσιολογία, αστρονομία, μετεωρολογία, θεολογία,
αστρονομία, μέχρι και δαιμονολογία, είναι οι επιστήμες που αξιοποιούνται.
Επίσης, αποφθέγματα και εξαντλητικές αναφορές σε παλαιότερους φιλοσόφους είναι
συχνά στο έργο. Σοβαρότητα και αστεϊσμοί εναλλάσσονται
Το αστείο ξεκινά ήδη από πρόλογο, όπου ο Burton χρησιμοποιεί το
ψευδώνυμο Democritus Junior (Δημόκριτος ο Νεότερος), και συνεχίζεται στην
εισαγωγή όπου υπάρχει σημείωμα του συγγραφέα με τίτλο: “Democritus Junior to
the Reader” («Ο Δημόκριτος ο Νεότερος προς τον αναγνώστη»), ένα ποίημα στα
λατινικά με τίτλο: “Democritus Junior to his Book” («Ο Δημόκριτος ο Νεότερος
προς το βιβλίο του») και μια προειδοποίηση προς “The Reader who Employs his Leisure
Ill” («Τον αναγνώστη που χρησιμοποιεί τον χρόνο του απερίσκεπτα»).
Πού βρίσκεται, όμως, το αστείο; Στο γεγονός ότι ο συγγραφέας ενός
βιβλίου για τη μελαγχολία, ο οποίος μάλιστα εξομολογείται ότι επιλέγει το θέμα
για να αποφύγει να νιώθει ο ίδιος μελαγχολικός, προτιμά ως ψευδώνυμο το
Democritus Junior (Δημόκριτος ο Νεότερος. Σκεφτείτε ότι ο αρχαίος Δημόκριτος,
από την εποχή του Κικέρωνα και του Ορατίου, είχε το προσωνύμιο «Γελαστός
Φιλόσοφος» για να διακρίνεται έτσι από τον «κλαψιάρη» Ηράκλειτο!
Ο Robert Burton έγραψε ο ίδιος το επίγραμμα που θα κοσμούσε τον τάφο του: “Paucis notus, paucioribus ignotus, hic jacet Democritus Junior, cui vitam dedit et mortem Melancholia” («Ελάχιστα γνωστός, λιγότερο άγνωστος, εδώ κείτεται ο Δημόκριτος ο Νεότερος, ο οποίος αφιέρωσε την ζωή και τον θάνατό του στη μελαγχολία»).
Πέθανε στις 25 Ιανουαρίου 1640.
Πηγή για την εικόνα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου