To 1605 η πένα του Ισπανού
Miguel de Cervantes Saavendra μετατρέπει
έναν απλό πενηντάχρονο χωρικό ονόματι Alonso
Quijano σε don Quijote de la Mancha. Τον
εφοδιάζει με μια σκουριασμένη πολεμική στολή, ένα κακομοιριασμένο άλογο, τον Rocinante, έναν ακόλουθο, τον Sancho Panza κι έναν κάπως σαλεμένο από τα διαβάσματα
νου. Του εξασφαλίζει και την κυρά της καρδιάς του, μια νόστιμη νεαρή που από Aldonza Lorenzo μετονομάζεται
επί το μεγαλοπρεπέστερο σε Dulcinea
del Toboso. Και μετά τον στέλνει να ανδραγαθήσει ως
περιπλανώμενος ιππότης.
Περνάει
τις νύχτες του σε κάστρα, χειροφιλάει ευγενικές κυράδες, τα βάζει με εχθρούς. Τι κι αν τα κάστρα είναι χάνια ταπεινά, τι κι
αν οι κυράδες είναι πόρνες, τι κι αν οι εχθροί είναι ανεμόμυλοι; Ο ευφάνταστος
ευπατρίδης don Quijote πιστεύει
πως μπορεί με την τιμιότητα, τη γενναιότητα και την αυταπάρνηση να νικήσει το
κακό του κόσμου. Δεν είναι ούτε κατεργάρης, ούτε επιτήδειος, ούτε καταφερτζής.
Είναι μόνον ονειροπόλος.
Πίσω
από τον λιπόσαρκο ιππότη ακολουθεί ασθμαίνοντας, καβάλα στο γαϊδούρι του, ο
στρουμπουλός του ιπποκόμος, ρεαλιστής, υπολογιστής και προσγειωμένος.
Ποιος
από τους δυο θα θέλατε να είστε;
Honoré Daumier, Don Quijote
(1868)
Μόναχο, Neue Pinakothek |
Πηγές
για τις εικόνες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου