Μια μέρα του χειμώνα

O Αμερικανός George Wesley Bellows λάτρευε να ζωγραφίζει σκηνές της αστικής ζωής. Του άρεσε όμως επίσης να ζωγραφίσει και σκηνές χαλάρωσης, με ανθρώπους που στον ελεύθερο χρόνο τους διασκέδαζαν, χαίρονταν, απολάμβαναν τη ζωή. 

Επηρεασμένος από τον ιμπρεσιονισμό, στο έργο του Love of Winter (Αγάπη για τον χειμώνα) εκμεταλλεύεται τον τρόπο που το ηλιακό φως αντανακλάται πάνω στο χιόνι και τις φωτοσκιάσεις που δημιουργεί. Τα πρόσωπα γλιστρούν με τα πατίνια πάνω στο πάγο, γέρνοντας μπροστά, αποδίδοντας έτσι μια έντονη, σχεδόν βίαιη, κίνηση. Ανάμεσά τους δυο μορφές, η μία με άσπρο και η άλλη με μαύρο πουλόβερ, σε μια στάση ανησυχητική. Παλεύουν σώμα με σώμα. Ο ένας πιθανόν κρατάει όπλο. Ένας άλλος άντρας, στα λευκά κι αυτός, ετοιμάζεται να μπει στη συμπλοκή, ενώ αγωνία αποτυπώνεται στο μυστηριώδες πρόσωπο του ανθρώπου με το καπέλο πίσω ακριβώς από τη μεσαία γυναίκα. Στο προσκήνιο τρεις μικρούλες, με μπλε, κόκκινο και λευκό φόρεμα, που τις κρατούν από το χέρι οι μαμάδες ή οι νταντάδες τους, ενώ εκείνες είναι έτοιμες να ξεφύγουν από την επιτήρησή τους και να ριχτούν στην περιπέτεια ή παρατηρούν με ανησυχία όσα συμβαίνουν λίγα μόλις μέτρα μακριά τους. Στο βάθος γραφικοί λόφοι με λίγα σπιτάκια καρφωμένα πάνω τους έρχονται σε αντίθεση με την ταχύτητα και την ένταση της σκηνής.

Ζωγράφισε στ’ αλήθεια ο Bellows μια σκηνή ηρεμίας; Ή μήπως, κάτω από την ήρεμη επιφάνεια του πίνακα –και της αμερικανικής κοινωνίας του καιρού του-, είχε διακρίνει ένα ρεύμα βίας και αναστάτωσης;

Ο πίνακας του Bellows Love of Winter φιλοτεχνήθηκε το 1914 και σήμερα βρίσκεται στο Art Institute of Chicago.

Πηγή για την εικόνα:

http://www.artic.edu/aic/collections/artwork/109780