Οι 4 εποχές της αστυνομικής λογοτεχνίας (Μέρος Γ΄)

Ας αφήσουμε τις αφιλόξενες αγγλοσαξωνικές μεγαλουπόλεις και ας μεταφερθούμε, αρχές του 20^ού αιώνα –πιο συγκεκριμένα το 1905- στη Γαλλία. Εκεί θα συναντήσουμε όχι έναν ντετέκτιβ αφιερωμένο στο δίκαιο και στην τάξη, αλλά τον αριστοκράτη λωποδύτη που ακούει στο όνομα Arsène Lupin. Δεν είναι ο συνηθισμένος εγκληματίας της προηγούμενης εποχής: δαιμόνιος, σκληρός, μοχθηρός. Ο Lupin ναι μεν κλέβει, και μάλιστα με τρόπο αριστοτεχνικό, αλλά με σκοπό να προσφέρει ανακούφιση στους φτωχούς. Κάτι σαν τον Robin Hood ή σαν τους ευγενείς ήρωες των «ληστρικών» μυθιστορημάτων.

Ο Romain Duris ως Arsène Lupin

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1928, ο ίδιος τύπος παρανόμου αποκτά βρετανική υπηκοότητα και υπογράφει τα εγκλήματα που κάνει με τα αρχικά του ονόματός του: ST από το Simon Templar, πράγμα που του δίνει το παρανόμι «Saint» (=Άγιος).

Ο Roger Moore ως «Άγιος»

Το 1911 οι δύο ήρωες αποκτούν για παρέα τους τον ασύλληπτο, επίσης Γάλλο, κακοποιό Fantômas και τον Erik, πιο γνωστό ως Fantom of the Opera (=Φάντασμα της Όπερας).

Κάμποσα χρόνια αργότερα, το 1955, ο συμπαθής αλλά ανήθικος Tom Ripley έρχεται να συμπληρώσει την ομάδα των ευγενών εγκληματιών.

Ο Matt Damon ως Tom Ripley

Ο Maurice Leblanc, ο Leslie Charter, ο Marcel Allain μαζί με τον Pierre Souvestre, ο Gaston Leroux και η Patricia Highsmith είναι με τη σειρά εκείνοι που επινόησαν αυτούς τους μυθιστορηματικούς χαρακτήρες, δίνοντας συγχρόνως άλλη κατεύθυνση στο αστυνομικό αφήγημα, το οποίο, σε αυτήν την τρίτη εποχή του, θα μπορούσε να ονομαστεί «ανθρώπινο».

Επειδή όχι μόνον οι παράνομοι αλλά και οι αστυνομικοί έχουν ανθρώπινο πρόσωπο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο επιθεωρητής Jules Maigret του Βέλγου Georges Simenon που εμφανίστηκε το 1931.

Στην Ελλάδα επίσης δημιουργείται ολόκληρο ρεύμα. Πρώτα-πρώτα ο ντετέκτιβ, ενωμοτάρχης της χωροφυλακής και κατόπιν αστυνόμος, Μπίλλυ Γεράνης του Πέτρου Μακρυνού το 1942, στη διάρκεια της κατοχής. Και μετακατοχικά, ο εμπνευσμένος από τον Maigret αστυνόμος Μπέκας του Γιάννη Μαρή που πρωτοεμφανίστηκε το 1953 στο περίφημο Έγκλημα στο Κολωνάκι. Ο αστυνομικός διευθυντής Μπένσον και ο βοηθός του Μακ Γκρέγκορ του Ορέστη Λαζαρίδη το 1954, ο αστυνόμος Γεράκης της Αθηνάς Κακούρη το 1959, και πολλοί άλλοι.

Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης ως αστυνόμος Μπέκας

Όλοι αυτοί οι ήρωες ακολουθούν το ίδιο πρότυπο του αστυνομικού που εξιχνιάζει το έγκλημα βασισμένος στην ψυχολογική ανάλυση του χαρακτήρα των υπόπτων και εντάσσονται στην «ανθρώπινη» εποχή του αστυνομικού αφηγήματος.

Πηγές για τις εικόνες:

http://www.gopixpic.com/1200/ars%C3%A8ne-lupin-romain-duris-image-25-sur-60/http:%7C%7Cimage*toutlecine*com%7Cphotos%7Ca%7Cr%7Cs%7Carsene-lupin-2004-23-g*jpg/

http://capabilitycad.blogspot.gr/2012/02/bench-of-oblivion.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Fant%C3%B4mas

http://thecraptacular.com/2011/06/the-post-of-spoilers-9-things-about-phantom-of-the-opera-las-vegas-that-are-different-than-phantom-of-the-opera-everywhere-else/

http://www.bbc.com/news/magazine-22551083

http://moviecovers.com/forum/fil.html?initiale=M&full=1&tid=215369&forum=MovieCovers

http://thearkisexploringtheworld.wordpress.com/2012/01/02/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD/