Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Αντιγράφοντας τον Corot


Το έργο «αυτού του ρομαντικού κληρονόμου του Watteau είναι ένα θαύμα της καρδιάς και του μυαλού», θα πει ο Charles Baudelaire και στο Salon του 1845 θα επαναλάβει: «Ο Corot είναι ο κορυφαίος της νεότερης τοπιογραφικής σχολής».  
Παρόμοια γνώμη εκφράζει και ο Émile Zola, το 1868, στο έργο του Les Paysagistes (=Οι τοπιογράφοι): «Ο Corot είναι ένας ζωγράφος πολύ προσωπικός, πολύ λόγιος και πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι υπήρξε ο αρχηγέτης του νατουραλισμού [...] έχει την αληθινή αίσθηση της φύσης και, κυρίως, την ακρίβεια και την αρμονία των αξιών, χαρακτηριστικά που τον καθιστούν έναν από τους δασκάλους του σύγχρονου νατουραλισμού».
Και ο Edgar Degas: « Είναι ο μεγαλύτερος, ο πιο πρωτοπόρος».
Τέλος, ο Claude Monet: «Υπάρχει ένας μόνον δάσκαλος: ο Corot. Είμαστε ένα τίποτα αν συγκριθούμε μαζί του».
Ποιος είναι αυτός ο ζωγράφος που προκαλεί τέτοιο παραλήρημα ενθουσιασμού;

Tivoli, les jardins de la Villa d’Este (1843)
Παρίσι, Musée du Louvre

Ο Jean-Baptiste Camille Corot (1796-1875) είναι ένας Γάλλος ζωγράφος που ειδικεύτηκε στις τοπιογραφίες. Εκτός όμως από τοπία, φιλοτέχνησε με επιτυχία πορτραίτα και ιστορικούς πίνακες, και φαίνεται πως κέρδισε πολύ μεγάλη αναγνώριση. Επιπλέον, το στυλ του, ιδιαιτέρως στα ύστερα έργα του, ήταν μάλλον εύκολο να αντιγραφεί, ενώ, τέλος, φαίνεται ότι και ο ίδιος όχι μόνον δεν απέτρεπε τους επίδοξους μιμητές του, αλλά, αντιθέτως, με τη χαλαρή του στάση, μάλλον ενθάρρυνε την αντιγραφή και καμιά φορά έβαζε κιόλας την υπογραφή του σε έργα που είχαν φιλοτεχνήσει οι μαθητές του.  

Ville d’Avray avec sa mère (1867)
Ουάσινγκτον, National Gallery of Art

Ανάμεσα στο 1870 και στο 1939, παρατηρήθηκε μια πραγματικά μεγάλη αύξηση της παραγωγής απομιμήσεων του έργου του. Τόσο μεγάλη ώστε ο René Huyghe, αποτυπώνοντας χιουμοριστικά την κατάσταση, είπε το περίφημο: «Ο Corot ζωγράφισε τρεις χιλιάδες έργα, από τα οποία τα δέκα χιλιάδες πουλήθηκαν στην Αμερική». Και είναι χαρακτηριστικό ότι μόνον η συλλογή Jousseaume περιλαμβάνει 2.414 έργα του Corot.

La femme à la perle (1869)
Παρίσι, Musée du Louvre

Γνήσια ή αντίγραφα είναι τα έργα που βλέπετε σε αυτήν την ανάρτηση; Μπορούμε να είμαστε σίγουροι;
Όμορφα, πάντως, σίγουρα είναι.

Πηγή για τις εικόνες:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου