Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Οι 4 εποχές της αστυνομικής λογοτεχνίας (Μέρος Δ΄)


Και φτάνουμε στο τέλος: στο αφήγημα αγωνίας, αυτό που συχνά το λέμε και thriller. Έχει τις ρίζες του στη νουβέλα της Agatha Christie που δημοσιεύτηκε στη Βρετανία το 1939 με τον τίτλο: Ten Little Nigers (Δέκα μικροί νέγροι) και μετονομάστηκε για τις ανάγκες της αμερικανικής αγοράς σε: And Then There Were None (Και μετά δεν υπήρχε κανείς).


Μαιτρ του είδους αναδείχτηκε ο Alfred Hitchcock ο οποίος το 1960 μεταφέρει στον κινηματογράφο τη νουβέλα του Peter Bloch με τον τίτλο: Psycho (Ψυχώ). Ο αναγνώστης ή ο θεατής, καθώς το έργο εξελίσσεται, παρακολουθεί τα βήματα του δολοφόνου που θα οδηγήσουν στο έγκλημα. Η προσμονή του εγκλήματος, και όχι η διάπραξή του όπως σε προηγούμενες εποχές, είναι που προκαλεί τον τρόμο.


Ο Truman Capote το 1965 στο μυθιστόρημά του In Cold Blood (Εν ψυχρώ), και η Patricia Cornwell το 1990 στο Postmortem (Μετά θάνατον), με ηρωίδα τη μεθοδική ιατροδικαστή Kay Scarpetta, ακολουθούν την ίδια γραμμή. Επιπλέον, η εξιχνίαση αρχίζει όλο και περισσότερο να συνδέεται και με τα επιτεύγματα της τεχνολογίας. Το CSI (=Crime Scene Investigation) αποτυπώνει τη νέα εποχή: επιστημονικές μέθοδοι αιχμής μαζί με παλιομοδίτικη αστυνομική έρευνα.  


Το αστυνομικό αφήγημα μετά το 1990 έχει εντελώς απομακρυνθεί από τα πρώτα δείγματα του είδους που εμφανίστηκαν σε μια εποχή σημαδεμένη από τον θρίαμβο της λογικής. Τώρα πια οι κοινωνικές αδικίες και η ψυχολογία παίρνουν το πάνω χέρι.
Ιστορίες κατασκοπείας από τον John Le Carré, υπάλληλο της MI5 και της MI6, τρομοκρατία από τον Stuart Neville, περιθώριο και υπόκοσμος από τον James Ellroy, κίνημα των αγανακτισμένων από τον δικό μας Πέτρο Μαρτινίδη, ρατσισμός από τον George Pelecanos και τον Πέτρο Μάρκαρη με ήρωα τον αστυνόμο Χαρίτο, ναζισμός από τον Jo Nesbo και τον Philip Kerr, αλλά και τραβηγμένες από τα μαλλιά παγκόσμιες συνωμοσίες στα βιβλία του Dan Brown, για να αναφέρω μερικά ενδεικτικά παραδείγματα. Serial killers, πόρνες, βιαστές, εγκληματίες με λευκά κολάρα, φασίστες, ψυχοπαθείς είναι οι καινούριοι ήρωες.




Γιατί να διαβάσει κανείς αστυνομική λογοτεχνία αντί να διαβάσει την πρωινή του εφημερίδα;
Και μάλιστα, καθώς, όλο και πιο συχνά, η γρήγορη πλοκή και ο εντυπωσιασμός αντικαθιστούν την επιμελημένη γραφή, τη λογική συνέπεια και το ενδιαφέρον για τη λύση του αινίγματος.
Δόξα τω Θεώ που επανακυκλοφορούν οι παλιές αστυνομικές ιστορίες, αλλά και γράφονται ακόμα μερικά αστυνομικά αφηγήματα ποιότητας.
    
Πηγές για τις εικόνες:
http://phandroid.com/2013/03/21/da-vinci-code-10th-anniversary/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου