Στις
11 Ιουνίου 1985, σε ηλικία 78 ετών, πέθανε στην Αθήνα, εγκαταλελειμμένη από όλους,
μια πολύ αγαπημένη Ελληνίδα ηθοποιός. Όμορφη δεν ήταν. Καθόλου μάλιστα. Είχε όμως έντονο ταμπεραμέντο, βαθιά
θεατρικότητα, μια ιδιαίτερη, βραχνή φωνή και καλλιτεχνική εντιμότητα. Αν καθρέφτης
της ομορφιάς είναι τα μάτια των άλλων, τότε δεν είναι περίεργο που όλοι όσοι
αγάπησαν τη Σαπφώ Νοταρά –κι εγώ ανάμεσά τους- την έβλεπαν ως μια αληθινή
καλλονή.
Πολλές
ταινίες του αγαπημένου παλιού ελληνικού κινηματογράφου έχουν σημαδευτεί από την
παρουσία και τις ατάκες της.
«Εδώ
μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα»:
«Μπουρλότο»:
Το
1982, δυόμιση περίπου χρόνια πριν από τον θάνατό της, ο Μάνος Χατζιδάκις, με
την ευαισθησία που τον διέκρινε, την διάλεξε για να τραγουδήσει στην παράστασή του
με τίτλο Πορνογραφία. Η παράσταση κατέβηκε
σε λιγότερο από δυο μήνες λόγω έλλειψης θεατών (!), όμως μας έχουν μείνει
μουσική παρακαταθήκη τα τραγούδια που έγραψε για την περίσταση ο Χατζιδάκις.
Ανάμεσά τους ένα, με δικούς του στίχους, αφιερωμένο στην αγαπημένη του Σαπφώ
Νοταρά και τίτλο «Σχόλιο για την περίπτωση της Σαπφέτ Νοτερό»:
Στην
οδό του Μπλαμαντώ
τρέχει
ατέλειωτο νερό
σ’
ένα υπόγειο τραγουδάει
η
Σαπφέτ η Νοτερό.
Δεν
την πιάνει πανικός
με
τον κόσμο που αλλαλάζει,
ούτε
κλαίει ούτε στενάζει.
Παραμένει
ερωμένη στον καιρό,
στο
ρυάκι της οδού του Μπλαμαντώ.
Και
αμέσως μετά, τη σκυτάλη να παίρνει η ίδια η Σαπφώ Νοταρά για να τραγουδήσει με την
επιβλητική φωνή της, σε ντουέτο με τον Ηλία Λιούγκο, το τραγούδι «Στην οδό του
Μπλαμαντώ» (μουσική του Χατζιδάκι, στίχοι του Jean-Paul
Sartre, μεταγραφή του Αλέξη Σολωμού):
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου