Ο
Hercule-Savinien de Cyrano de Bergerac, o μοναχικός
ιππότης του τάγματος των Γασκόνων, που με το ξίφος του δαμάζει ορδές εχθρών,
που με τους στίχους του πληγώνει τα αυτιά των φαύλων, αυτό το ελεύθερο πνεύμα, ο
εκκεντρικός, ο παληκαράς, o
ρομαντικός,
έχει μια τεράστια μύτη! Κι αυτό του το ελάττωμα, για το οποίο όλοι τον
χλευάζουν –όχι χωρίς επιπτώσεις-, τον εμποδίζει να διεκδικήσει την αγάπη της
όμορφης Ρωξάνης.
Ο
Cyrano υποχωρεί
δανείζοντας συγχρόνως το ποιητικό του ταλέντο στον αντεραστή του, τον ωραίο Christian de Neuvillette, ο οποίος κατακτά τη Ρωξάνη
με τα λόγια και τη φωνή του Cyrano.
Syrano και Roxanne
|
Γεννημένος
το 1619, ο Cyrano θα παρέμενε
ενδεχομένως άγνωστος (μόνο δυο σκηνές από το έργο του Le Pédant
joué θα
διασώζονταν παραλλαγμένες στο έργο του Molière με
τίτλο Fourberies de
Scapin), αν δεν τον διάλεγε για ήρωά
του ο Γάλλος δραματουργός του 19ου αιώνα Edmond de Rostand. Ο Rostand είναι
ο πατέρας του ρομαντικού ήρωα που ξέρουμε εμείς σήμερα.
O José Ferrer ως
Syrano το 1950
|
Πόσο
κοντά βρίσκεται ο μυθιστορηματικός ήρωας με τον πραγματικό Cyrano, ούτε το ξέρω ούτε, άλλωστε, έχει τόση
σημασία. Το σημαντικό είναι πως αυτή η αντιφατική προσωπικότητα (γεμάτος
αγριάδα αλλά και τρυφερότητα, αυστηρότητα αλλά και χιούμορ, περιθωριακός αλλά
και αφόρητα μόνος) είναι ένας από τους τελευταίους ρομαντικούς ήρωες της
γαλλικής λογοτεχνίας και, πάντως, ένας από τους πιο αγαπημένους μας.
Από
το 1897, που ανέβηκε στο Παρίσι η πρώτη παράσταση του έργου, ο Cyrano ήταν ο
πρωταγωνιστής σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις, ταινίες, όπερες,
μυθιστορήματα, τραγούδια. Μάλιστα, το 1986 χάρισε το όνομά του σε έναν
αστεροειδή.
Από
όλους ο πιο διάσημος Cyrano
είναι
ο Γάλλος ηθοποιός Gérard
Deperdieu στην
ταινία του 1990 με σκηνοθέτη τον Jean-Paul Rappeneau. Από αυτήν την ταινία, δείτε δύο σκηνές.
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου