Βλάσσης Τρεχλής, Ταξίδι στη Λευκή Θάλασσα

Το 2006 κυκλοφόρησε στις εκδόσεις Αρμός το βιβλίο του Βλάσση Τρεχλή με τίτλο Ταξίδι στη Λευκή Θάλασσα. Μια περιπέτεια από άλλους καιρούς, γεμάτη με θρύλους, χρώματα, αρώματα και σοφία. Η Μεσόγειος, τα λιμάνια της, η μοίρα των ανθρώπων, ο έρωτας, ο αγώνας, η αναζήτηση, η αιωνιότητα, ο θάνατος ...  

    

Αναδημοσιεύω εδώ δύο από τις κριτικές που γράφτηκαν για το βιβλίο.

Η πρώτη γράφτηκε από τον Γιώργο Βιδάλη και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στις 15 Σεπτεμβρίου 2006:

Μια περγαμηνή κι ένας χάρτης Αλεξανδρινού σοφού του 2^ου αιώνα μ. Χ. για ένα άγνωστο απάνεμο λιμάνι της Λευκής Θάλασσας, της Μεσογείου δηλαδή (ένας ειδυλλιακός τόπος πνευματικής γαλήνης και φυσικής ομορφιάς).

Χίλια χρόνια αργότερα ένας ριψοκίνδυνος καπετάνιος εμπορικού πλοιάριου από τη Συρία, ο Ώρος, θα βρει σ’ ένα παλαιοπωλείο ένα κομμάτι της περγαμηνής. Η ζωή του θα γίνει μια συνεχής περιπλάνηση, καθώς αναζητεί τα υπόλοιπα κομμάτια στα νότια παραθαλάσσια μέρη της μεσογείου (Αίγυπτος, Συρία, Παλαιστίνη, Κύπρος, Ρόδος κ.ά.)

Με γραφή που θυμίζει μάστορες αφηγητές παραμυθιών και δοκιμασμένους συγγραφείς θαλασσινών περιπετειών, η Βλάσσης Τρεχλής κάνει το πρώτο του λογοτεχνικό βήμα με το μυθιστόρημα «Ταξίδι στη Λευκή Θάλασσα» (εκδόσεις «Αρμός»). Οι σελίδες του είναι εμβαπτισμένες σ’ αισθήσεις, αξίες, όνειρα κι επιθυμίες, στη φιλία και τον έρωτα, στην αλμύρα των κυμάτων και στην κάψα της ερήμου. Η φαντασία με τη δράση, ο στοχασμός με την περιπέτεια, ο μύθος με την ποίηση εναλλάσσονται και συμπλέκονται αρμονικά, αναβιώνοντας τον πολύχρωμο κόσμο της νοτιοανατολικής Μεσογείου του 12^ου αιώνα.

Πρόσωπα αντρικά και γυναικεία, που είτε ψάχνουν είτε δέχονται μοιρολατρικά το πεπρωμένο τους. Ένα μωσαϊκό ανθρώπων αποτελούμενο από ναυτικούς, εμπόρους, πόρνες, βοσκούς, ψαράδες κ.ά.

Μέσα από την «ανάσα των λέξεων» μπορεί ν’ αφουγκραστεί κανείς την ηχώ των αστεριών, τα μυστικά της άμμου, τον θάνατο του χρόνου, τις ρυτίδες του ουρανού, τη γλώσσα των μοναχικών ανθρώπων. Χωρίς να ξεχνάμε ότι «οι δρόμοι της θάλασσας στ’ αστέρια είναι γραμμένοι». Κι ότι «όλοι οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για ανοιχτούς ορίζοντες».

Ένα βιβλίο με άρωμα Χαλιμάς, που σε ταξιδεύει σ’ αλλοτινές εποχές. Ο Κόρτο Μαλτέζε, ο ευγενής τυχοδιώκτης ναυτικός του 20^ού αιώνα, διά χειρός Ούγκο Πρατ σίγουρα θα έβρισκε κάποια μακρινή συγγένεια στον κεντρικό ήρωα του βιβλίου.

Η δεύτερη γράφτηκε από τη Λίζα Κοντομίχαλου και δημοσιεύθηκε στις 15 Μαΐου 2011 στην ένθετη έκδοση «7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ» της εφημερίδας Ριζοσπάστης:

Ξαναδιαβάσαμε το βιβλίο του Βλάσση Τρεχλή «Ταξίδι στη Λευκή Θάλασσα» των εκδόσεων ΑΡΜΟΣ, έργο εξαιρετικό! Πρόκειται για ένα θαυμάσιο ταξίδι μέσα στο χρόνο, στις πολυποίκιλες διαδρομές της Ιστορίας, στην αέναη περιπλάνηση του γένους των ανθρώπων, στον αγώνα τον καλό, στις συγκρούσεις και τις καταστροφές, στο όνειρο για την κατάκτηση της γνώσης, στην προσπάθεια κατανόησης του κόσμου και της ζωής! Ένα μυθιστόρημα συναρπαστικό που όποιος το διαβάσει δε θα το ξεχάσει ποτέ!

Στην αρχή της υπέροχης αφήγησης συναντάμε τον σοφό Αλεξανδρινό Ανώνυμο, του οποίου το έργο –περγαμηνές γεμάτες με τις σκέψεις του και ένας χάρτης σχεδιασμένος σε προβιά- χάθηκε μετά το θάνατό του. Χίλια χρόνια αργότερα, την εποχή «που η φροντίδα του μεταξοσκώληκα απασχολούσε πολλές πόλεις στη μεσόγειο», ο έμπορος Ώρος «ψάχνοντας να βρει μέσα στα δημιούργηματα των ανθρώπων το μέγεθος της ελευθερίας τους», ανακάλυψε στην αγορά της πόλης Ροζέτας, στο Δέλτα του Νείλου, τη χαμένη περγαμηνή του Αλεξανδρινού σοφού. Με οδηγό τον παλιό χάρτη, αυτός ο φιλομαθής καπετάνιος ξεκίνησε το πιο περιπετειώδες ταξίδι της ζωής του! Προορισμός του ήταν το λιμάνι που «κανείς ναυτικός δεν είχε πιάσει σκάλα σ’ αυτό»! Το καράβι του Ώρου, με τους αντρειωμένους αέρηδες της αναζήτησης στα πανιά του, ταξιδεύει τους αναγνώστες στην καθημερινότητα των λιμανιών, στις δυσκολίες του αγώνα των ναυτικών, στα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα των ανθρώπων. Γύρω πάντα η Μεσόγειος, η Λευκή θάλασσα, με τις πανάρχαιες χώρες και τα λαμπερά νησιά, τους αέναους αγώνες και τους αθάνατους πολιτισμούς, που οι λαοί της και οι αιώνες γέννησαν. Το αίνιγμα της περγαμηνής παραμένει μυστήριο μέχρι τις τελευταίες σελίδες και η λογοτεχνική μαγεία, σε συνδυασμό με την εξαίρετη συγγραφική τέχνη, μας χαρίζει μια μοναδική εμπειρία! Η γλώσσα του βιβλίου, αστραφτερή γλώσσα ελληνική, είναι εξαιρετικά προσεγμένη, γεμάτη ολοζώντανες, απρόσμενες εικόνες, ποιητικές παρομοιώσεις, μεταφορικές προεκτάσεις! Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό: Στις τελευταίες σελίδες του έργου του ο συγγραφέας μάς χαρίζει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον γλωσσάρι, ένα ακόμη μαγικό ταξίδι! Μας παρουσιάζει π.χ. γνωστές πόλεις με τα μεσαιωνικά τους ονόματα, μας οδηγεί σε μυστηριώδεις θάλασσες! Η Νέα Ιουστινιανή είναι η Αμμόχωστος, Η Νέμεσος σήμερα λέγεται Λεμεσός, Η Συκάμινος είναι η Χάιφα του Ισραήλ, η Τζουμπάιλ, στο Λίβανο, είναι η ιστορική πόλις Βύβλος, η θάλασσα των Βούρλων ή των Καλαμιών δεν είναι άλλη από την πασίγνωστη Ερυθρά θάλασσα! Αποκορύφωμα του περιπετειώδους ταξιδιού, αυτή τη φορά στου βιβλίου το γλωσσάρι, είναι η συνάντησή μας με τα ονόματα των ανέμων! Συναντήσεις γοητευτικές, πνευματική ευωχία με πλήθος γλωσσικών και ιστορικών πληροφοριών.

Αν θέλετε κάτι περισσότερο, μπορείτε να δείτε και αυτό: http://bibliofagos.blogspot.gr/2007/06/blog-post_23.html