Juan Miró: «Αυτό το τραίνο δεν κάνει στάσεις»

Αγαπώ πολύ τη ζωγραφική του Juan Miró, ιδιαίτερα εκείνη των τελευταίων χρόνων, όταν τα έργα του αρχίζουν και πάλι να αδειάζουν, να γίνονται πιο αφηρημένα, πιο «παιδικά». Νομίζω ότι τότε αποκτούν μεγαλύτερο βάθος. Φωβιστής, ντανταϊστής, σουρρεαλιστής, αλλάζει συνεχώς το στυλ του, ψάχνει πολύ, δουλεύει πολύ, αφοσιώνεται πολύ στην τέχνη του.

Εκτός από τους πίνακές του, με εντυπωσιάζουν πολύ οι αντιθέσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον καλλιτέχνη.

Εμπνέεται από τα πιο πρωτοποριακά καλλιτεχνικά κινήματα κι όμως παραμένει ένας αθεράπευτα «καθωσπρέπει» αστός. Συναναστρέφεται με τους πιο εκκεντρικούς μποέμ της εποχής του κι εκείνος είναι η επιτομή του αντι-μποέμ. Ζει στο Παρίσι, αλλά η ψυχή του ανήκει στην Καταλονία. Ζωγραφίζει χωρίς σταματημό («αυτό το τραίνο δεν κάνει στάσεις», γράφει η πινακίδα στην πόρτα του γραφείου του), ενώ μιλάει απογοητευτικά λίγο.

Κι ενώ, λοιπόν, δυσκολεύεται να μιλήσει, ακόμα κι όταν πρόκειται για την τέχνη του, στους πίνακές του δίνει τίτλους πληθωρικότατους, φλύαρους, περιγραφικούς. Η ανάγκη του να γίνει κατανοητός τον κάνει να εκφράζεται, να μιλάει για το έργο του με αυτόν τον παράδοξο τρόπο.

         Φωτογραφία, δηλαδή τα χρώματα των ονείρων μου (1925).

                     Ελαιογραφία σε μουσαμά. Ιδιωτική συλλογή

                 Δροσοσταλίδα που πέφτει από το φτερό ενός πουλιού 

                      και ξυπνά τη Ροζαλί, που κοιμάται στον ίσκιο 

                                  του ιστού μιας αράχνης (1939). 

Ελαιογραφία σε μουσαμά. Iowa, University of Iowa Museum of Art

 Το τραγούδι του αηδονιού τα μεσάνυχτα και η πρωινή βροχή (1940). 

                    Γκουάς σε χαρτί. N.Y., Perls Galleries

Γυναίκες και πουλιά την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος (1946).
Ελαιογραφία σε μουσαμά. Barcelona, Fundació Juan Miró

Κλίμακες διασχίζουν τον
γαλάζιο ουρανό σε πύρινο τροχό (1953).
Ελαιογραφία σε μουσαμά. Ιδιωτική συλλογή

         Καταλανός αγρότης στο φεγγαρόφωτο (1968). 

Ακρυλικό σε μουσαμά. Barcelona, Fundació Juan Miró

Το φτερό του κορυδαλλού,
μέσα σε κύκλο από χρυσό μπλε,
βρίσκει την καρδιά της παπαρούνας
που κοιμάτι σε λιβάδι με διαμάντια (1967).
Ελαιογραφία σε μουσαμά. Ιδιωτική συλλογή

Πηγές για τις εικόνες:

http://www.metmuseum.org/toah/works-of-art/2002.456.5/

https://www.wikiart.org/en/joan-miro/a-dew-drop-falling-from-a-bird-s-wing-wakes-rosalie-who-has-been-asleep-in-the-shadow-of-a

https://www.wikiart.org/en/joan-miro/the-nightingale-s-song-at-midnight-and-the-morning-rain

https://www.wikiart.org/en/joan-miro/women-and-birds-at-sunrise

http://www.joan-miro.net/catalan-peasant-in-the-moonlight.jsp

https://www.wikiart.org/en/joan-miro/the-lark-s-wing-encircled-with-golden-blue-rejoins-the-heart-of-the-poppy-sleeping-on-a-diamond