Στο Moulin
Rouge. 1892. Λάδι σε μουσαμά.
Σικάγο, Ινστιτούτο τέχνης.
|
Η ασχήμια του περνούσε μάλλον απαρατήρητη μέσα στο πλήθος των αλλόκοτων κατοίκων της Μονμάρτης, όπου ζούσε από το 1884 και μετά, και η μοναξιά ήταν λιγότερο ανυπόφορη με τη συντροφιά των εύκολων κοριτσιών που δούλευαν στα καμπαρέ, ενώ η οικογενειακή περιουσία τού έδινε τη δυνατότητα να ζωγραφίζει δίχως να εξαρτάται από την επιτυχία και τις πωλήσεις.
1891.
Έγχρωμη λιθογραφία (αφίσα).
Μιλάνο, Δημοτική Συλλογή
Λιθογραφιών Bertarelli
|
Τα καμπαρέ, πρώτα το Moulin de la Galette και μετά –και κυρίως- το Moulin Rouge ήσαν για τον Toulouse-Lautrec η πραγματική ζωή και η σχεδόν αποκλειστική του πηγή έμπνευσης. Αυτός ο σακατεμένος άνθρωπος, μέσα στα καμπαρέ, στα πορνεία, στα θέατρα και στα πανηγύρια κρυφοκοίταζε την άλλη πλευρά της ζωής που δε μπορούσε να την ζήσει στ’ αλήθεια. Έβλεπε ό,τι η φύση τού είχε στερήσει: την ενέργεια, τη ζωτικότητα,την ομορφιά. Οι άνθρωποι του φαίνονταν πιο ειλικρινείς υπό την επήρεια του αλκοόλ και οι γυναίκες πιο συμπαθητικές όταν έκαναν χορευτικές φιγούρες πάνω στην πίστα.
1892. Έγχρωμη
λιθογραφία (αφίσα).
Ιδιωτική συλλογή |
Καλλιτέχνες σπουδαίοι και καλλιτέχνες της εφήμερης δόξας,καθωσπρέπει γυναίκες και πόρνες,πέρασαν στην αιωνιότητα μέσα από τα έργα του: η May Belfort, η Marcelle Lender, η May Milton, η Misia Natancon, η La Goulue, η Jane Avril, ο Aristide Bruant.
1893. Έγχρωμη
λιθογραφία (αφίσα). Ιδιωτική
συλλογή
|
Πηγές
για τις εικόνες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου