Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Ο μύθος της Ευρώπης ΙΙ


Υπάρχει πολυτιμότερος πρεσβευτής από ένα χρυσό νόμισμα; Ποιος ταξιδεύει πιο πολύ απ’ αυτό; Πόσα χέρια το αγγίζουν;
Η Ευρώπη αιώνες τώρα ταξιδεύει πάνω σε ένα νόμισμα. Πετάει πάνω από θάλασσες. Κρύβεται σε πουγκιά. Κυλιέται στη λάσπη. Μέσα στο σκοτάδι περνάει από χέρι σε χέρι. Γίνεται μάρτυρας άπληστων δολοφόνων. Άνομων συναλλαγών. Στο τέλος, ένα τρυφερό χέρι βάζει το χρυσό νόμισμα κάτω από το τρεχούμενο νερό και ανακτά τη λάμψη της εικόνας της μαζί και την αθωότητά της.
Στην Κύζικο, ο Ένιππος, ο έμπορος από την Δήλο, πούλησε τα πανέμορφα αγγεία του και γέμισε στατήρες το πουγκί του. Μα, όπως τους μέτραγε, ένας από αυτούς του φάνηκε πως ήταν πιο γυαλιστερός από τους άλλους και τον έβαλε στην άκρη. Αυτόν θα αφιέρωνε στο ιερό του Απόλλωνα, στο ιερό νησί, όχι χωρίς υστεροβουλία ήταν η αλήθεια, αφού μια καλή κουβέντα από τον άρχοντα ιερέα θα έκαναν τις συναλλαγές του πιο εύκολες. Όμως, του ήρθε ξαφνικά η ιδέα και με ένα σκληρό βελόνι βαθούλωσε το μέταλλο, εκεί στην τραχηλιά του ταύρου, και άφησε μια εγκοπή πάνω του, μια εγκοπή που ταίριαζε με τις άλλες εγκοπές, τόσο φυσικά διακριτική που μόνον αυτός μπορούσε να την ξεχωρίσει. Αυτή η εγκοπή, αυτό το σχίσιμο στο μέταλλο, δεν υπήρχε σε κανέναν άλλο στατήρα. Η μήτρα τα έβγαζε όλα με την ίδια μορφή.


Τα χρόνια πέρασαν. Το καράβι του Ένιππου έσχιζε όλες τις θάλασσες από ανατολή σε δύση, φέρνοντας πλούτη στον ίδιο μα και στο θεϊκό νησί. Στη Μασσαλία βρέθηκε εκείνο το καλοκαίρι. Πάλι πήλινα πουλούσε στους εμπόρους. Πάλι με χρυσά νομίσματα γέμισε το πουγκί του. Ανάμεσα τους κι ένας χρυσός στατήρας. Πήρε με λαχτάρα το πολύτιμο νόμισμα στα χέρια του και το έψαξε στο φως. Την εγκοπή αναζήτησε στην τραχηλιά. Ήταν εκεί. Το δικό του σημάδι ήταν εκεί. Ο ταύρος με τη μυθική κοπελιά ήταν εκεί. Στη Μασσαλία είχε φθάσει η χάρη της, στην παλιά αποικία των Φωκαέων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πρόκειται για στατήρα (=νόμισμα) από την Κύζικο, την πόλη της Προποντίδας. Χρονολογείται μεταξύ 500 και 460 π.Χ. και βρίσκεται στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστόνης.
Το παραμύθι έγραψε ο Βλάσσης Τρεχλής.

Πηγή για την εικόνα:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου