Είμαστε
σε ένα δάσος μετά από θύελλα. Μπροστά μας, πεσμένο καταγής, βρίσκεται ένα
δέντρο.
Το
να υποθέσουμε ότι το ξερίζωσε κάποιος γιγάντιος εξωγήινος που επισκέφτηκε τον
πλανήτη μας, προϋποθέτει ένα σωρό περαιτέρω εικασίες: ότι υπάρχουν εξωγήινοι,
ότι αυτοί μπορούν και θέλουν να πραγματοποιούν διαπλανητικά ταξίδια, ότι
επέλεξαν τη γη για προορισμό τους, ότι μπορούν και θέλουν να ξεριζώνουν δέντρα,
ότι είναι γιγάντιοι κ.λπ. Η εικασία μας παρουσιάζει λογικές αδυναμίες που
προκύπτουν από ασυνέπειες σε σχέση με όσα μέχρι τώρα γνωρίζουμε.
Πολύ
απλούστερο είναι να σκεφτούμε ότι το δέντρο ξεριζώθηκε λόγω της θύελλας. Αυτή η
εκδοχή δεν προσβάλλει την κριτική μας σκέψη, εφόσον μεταξύ αυτού που ήδη
γνωρίζουμε και αυτού που εικάζουμε ότι έγινε υπάρχουν λογικοί δεσμοί (ξέρουμε
ότι υπάρχουν θύελλες, ικανές να ξεριζώσουν ένα δέντρο).
Τον
14ο αιώνα, ο Άγγλος φραγκισκανός μοναχός William of Ockham, έχοντας ως πρότυπο μια ζωή λιτή, διατύπωσε
μία ανάλογη επιστημονική αρχή, σύμφωνα με την οποία, όταν δύο θεωρίες παρέχουν
εξίσου ακριβείς προβλέψεις, πάντοτε διαλέγουμε την απλούστερη.
Αυτή η επιστημονική αρχή, γνωστότερη ως Το Ξυράφι του Όκκαμ, επειδή αποτελεί κοφτερό όπλο στα χέρια ενός σκεπτόμενου ανθρώπου, ονομάζεται επίσης αρχή της οικονομίας και αρχή της απλότητας.
Πηγή
για την εικόνα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου