Το
1923, ο Marcel
Duchamp δηλώνει
πως εγκαταλείπει την τέχνη και πως πρόκειται να αφοσιωθεί στο σκάκι.
«Το
σκάκι είναι πιο αγνό από την τέχνη, όσον αφορά στην κοινωνική του θέση»,
ισχυρίζεται. Και, έχοντας αναστατώσει τον χώρο της τέχνης, έχοντάς τον αλλάξει για
πάντα, ρίχνεται με τα μούτρα στο αγαπημένο του παιχνίδι. Γίνεται δεινός σκακιστής,
γράφει άρθρα γι’ αυτό, κερδίζει πρωταθλήματα, εκπροσωπεί νικηφόρα τη Γαλλία σε
σκακιστικές ολυμπιάδες. Ακόμα κι όταν, μετά το 1960, το ενδιαφέρον του κοινού για
την πρωτοπόρα τέχνη του αναζωπυρώνεται, εκείνος παραμένει πιστός στο σκάκι.
«Το
μόνο ναρκωτικό με το οποίο είχε αποκτήσει εξάρτηση», έλεγαν ο φίλοι του. Για
χάρη του, χωρίζει την πρώτη του σύζυγο, τη Lydie Fischer Sarazin-Levassor, με την οποία παντρεύτηκε τον
Ιούνιο του 1927. Επτά μήνες αργότερα κι αφού η Lydie προσπάθησε μάταια να ξεκολλήσει τον Marcel από τη σκακιέρα του κολλώντας πάνω της τα
πιόνια ώστε να μην μπορεί να παίξει, έρχεται το διαζύγιο.
Εκτός
από τις πολλές φωτογραφίες του να παίζει σκάκι, δύο ζωγραφικά του έργα είναι
πολύ χαρακτηριστικά.
Το πρώτο, με τον τίτλο A Game
of
Chess
(Παιχνίδι σκακιού), μεταϊμπρεσιονιστικό
στην τεχνική του, φιλοτεχνήθηκε το 1910 και σήμερα βρίσκεται στο Philadelphia Museum of Art.
Το
δεύτερο, του 1911, με τίτλο Portrait
of
Chess
Players
(Πορτραίτο σκακιστών), βρίσκεται στη
Φιλαδέλφεια, στη συλλογή Luise
and Walter Annenberg.
Πηγές για τις εικόνες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου