Σεπτέμβριος

Πολύ νερό κύλησε στον ποταμό του χρόνου από την τελευταία μου ανάρτηση, με πολλά κρίσιμα γεγονότα να σημαδεύουν τη ζωή μας και τη ζωή της πατρίδας μας.

Είμαι πάλι εδώ με τον ερχομό του Φθινόπωρου, σε ένα ζεστό ακόμη αποκαλόκαιρο κι ενώ τα σχολεία μόλις άνοιξαν, με έναν πίνακα του Γιάννη Τσαρούχη (1910-1989).

Μαθητής του Φώτη Κόντογλου, ο Γιάννης Τσαρούχης μυήθηκε σε μια ιδιότυπη ελληνική ζωγραφική που στο κεντρικό βυζαντινό της ύφος ενσωμάτωνε πολλά στοιχεία της Αναγέννησης, αλλά και του ευρωπαϊκού μοντερνισμού.

Σαν βγαλμένος από τη βυζαντινή αγιογραφία μα και από πίνακα του Caravaggio είναι ο Σεπτέμβρης του, όπως εξάλλου όλοι οι νεαροί άνδρες που συμβολίζουν τους μήνες, σε μια σειρά από έργα που φιλοτεχνήθηκαν το 1972. 

Στιβαρό ημίγυμνο κορμί με φτερά αγγέλου, επειδή στη λαϊκή παράδοση με τα φτερά τους οι μήνες ταξιδεύουν αέναα και κυκλικά στον χρόνο. Μελαχρινός, με απαλό μουστάκι, είναι καθισμένος σε μαρμάρινο κίονα, ακουμπάει νωχελικά το χέρι σε μάρμαρο και στο πλάι του είναι χυμένα τρία-τέσσερα σχολικά τετράδια. Μας κοιτάζει καταπρόσωπο, με μια δύσκολα κρυμμένη ηδυπάθεια στα μάτια και στα χείλη.

Αυτός είναι ο δικός μας Σεπτέμβριος.

Πηγή για την εικόνα:

https://paletaart.wordpress.com/