Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Η αρχαία τέχνη σαν παραμύθι Ι


Μια φορά κι έναν καιρό, στο Σούνιο, ένας νεαρός αθλητής κερδίζει την πρώτη νίκη του σε ναυτικούς αγώνες που έγιναν προς τιμήν του Ποσειδώνα. Είναι περήφανος, όπως κάθε αθλητής που αριστεύει, όπως κάθε πολεμιστής που βγαίνει νικητής. Η αμοιβή του, ένα στεφάνι ελιάς. Ο ένδοξος νέος, γνωρίζοντας πως έχει κερδίσει την αθανασία, περπατάει περήφανος προς τον ναό του Ποσειδώνα, ο οποίος δεσπόζει σε όλο το Αιγαίο, μπαίνει στο ναό και στέκεται ταπεινά μπροστά στο άγαλμα του θεού των θαλασσών. Με τελετουργικές κινήσεις βγάζει το στεφάνι από το κεφάλι του και το εναποθέτει στα πόδια του αγάλματος. Βγαίνοντας από το ναό το πλήθος τον αποθεώνει.
Λίγο καιρό αργότερα ο νεαρός αθλητής πεθαίνει. Οι γονείς του κλαίνε πάνω στο δοξασμένο λείψανο, μα ξέρουν πως στα σπίτια των δοξασμένων νικητών ο θρήνος δεν πρέπει να παρατραβά. Καλούν τότε τον πιο διάσημο γλύπτη της Αθήνας και του παραγγέλνουν να σμιλέψει την εικόνα του ένδοξου παιδιού τους στο μάρμαρο. Λίγες ημέρες αργότερα, ο γλύπτης,  τοποθετεί την επιτύμβια στήλη στον τάφο του.


Οι περαστικοί περνούν μπροστά από τη μαρμάρινη στήλη μνημονεύοντας κάθε φορά το δοξασμένο όνομά του, τα νιάτα του και τον άδικο χαμό του. Ο νεαρός αθλητής εικονίζεται  με γερτό το κεφάλι. Σκεφτικός. Ίσως και λίγο θλιμμένος.  Ο σοφός -και ανώνυμος- γλύπτης έχει αποτυπώσει πάνω στην ανάγλυφη στήλη τα δικά τους συναισθήματα και τις δικές τους σκέψεις. Για τη δόξα και τη μοίρα των ανθρώπων. Για τη ζωή -σε όλο της το μεγαλείο- και για το θάνατο.

Σημείωση: Ο Αυτοστεφανούμενος είναι αναθηματικό ανάγλυφο αθλητή. Βρέθηκε στο Σούνιο, κοντά στον ναό της θεάς Αθηνάς, και κατασκευάστηκε από πεντελικό μάρμαρο. Έχει ύψος 0,48 μέτρα και πλάτος 0.49 μέτρα. Το έργο χρονολογείται γύρω στο 460 π.Χ.
Το παραμύθι έγραψε ο Βλάσσης Τρεχλής.

Πηγή για την εικόνα:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου